ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ (1859-1943)- Βιογραφία
Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες με τεράστιο ποιητικό έργο. Έγραψε επίσης πεζογραφήματα, θεατρικά έργα , ενώ διακρίθηκε και σαν κριτικός. Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες με τεράστιο ποιητικό έργο. Έγραψε επίσης πεζογραφήματα, θεατρικά έργα , ενώ διακρίθηκε και σαν κριτικός. Καταγόταν από το Μεσολόγγι στο οποίο αφιέρωσε και ένα από τα πρώτα ποιήματά του, γεννήθηκε στην Πάτρα και δραστηριοποιήθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε μεσούσης της γερμανικής Κατοχής (27/02/43), την οποία αναστάτωσε η πάνδημη κηδεία του, αφού μετατράπηκε σε διαδήλωση χιλιάδων Αθηναίων. Ο Παλαμάς αποπειράθηκε να σπουδάσει νομικά αλλά γρήγορα τον κέρδισε η λογοτεχνία. Στα στέκια του, Ασκληπιού, Ιπποκράτους, Νομική, Πλάκα συγκεντρώνονταν από τις δυο τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα και μέχρι τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο όλοι οι άνθρωποι του πνεύματος της εποχής του, που με το έργο και τις απόψεις τους καθόρισαν τον νεοελληνικό λόγο. Η δική του σφραγίδα υπήρξε ανεξίτηλη, καθώς υπέγραψε με αυθεντικό τρόπο το πέρασμα από τον αθηναϊκό ρομαντισμό της «μπελ επόκ» στον λυρισμό. Τόσο ο ίδιος όσο και οι φίλοι του Νίκος Καμπάς και Γεώργιος Δροσίνης, που πρωταγωνίστησαν σε αυτό το νέο ρεύμα από το 1880 και μετά, αποδοκιμάστηκαν. «Παιδαρέλια» τους αποκαλούσαν καθώς διάβαζαν τα «κομμάτια» τους σε εφημερίδες και σατιρικά φυλλάδια της εποχής Η πρώτη ολοκληρωμένη ποιητική συλλογή του Παλαμά ήταν «Τα τραγούδια της πατρίδος μου» το 1886. Ακολούθησαν ο «μνος εις την Αθηνάν» (1887), το αριστούργημα του Ολυμπιακού μνου («Αρχαίο πνεύμα αθάνατο») για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων (1896) και ο «Τάφος» (1898), ένα δραματικό επιτύμβιο για το χαμό του 5χρονου γιου του Άλκη. Ένα χρόνο νωρίτερα ο Παλαμάς είχε διοριστεί γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, θέση την οποία κράτησε έως το 1928. Το 1930 ανέλαβε το αξίωμα του προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας ήταν μέλος από το 1926. Ενδιάμεσα δημοσίευσε τις κορυφαίες ποιητικές συλλογές του: «Ίαμβοι και Ανάπαιστοι» (1897), «Ασάλευτη Ζωή» (1904), «ο Δωδεκάλογος του Γύφτου» (1907), «Η Φλογέρα του Βασιλιά» (1910). Το 1920 κυκλοφόρησαν και τα «Διηγήματά» του, ενώ κορυφαίο θεατρικό του έργο ήταν «Η Τρισεύγενη» (1903).
Κωνσταντίνος Καβάφης
Κ. Π. Καβάφης from Metaxoula